Wat weegt die koe nou echt?
Wisdom of the crowds
Wie regelmatig op Social Media zit, wist het eigenlijk al: het valt nogal eens tegen met de wijsheid van de massa. Toch duikt de gedachte dat we met elkaar slimmer zijn dan ieder individueel vaak op. Het klassieke “Wisdom of the Crowds”-experiment werd in 1906 uitgevoerd door Francis Galton, een neef van Charles Darwin. Hij trok naar een dorpskermis en loofde een prijs uit voor diegene die het gewicht van een os kon raden. Dat lukte niemand, ook niet de aanwezige boeren die er eigenlijk verstand van zouden moeten hebben. Het gemiddelde van alle schattingen bleek echter precies op het exacte gewicht van het dier uit te komen.
Of er in dit experiment misschien meer sprake was van geluk dan van wijsheid is onduidelijk. Het weerhield James Surowiecki er niet van om het voorbeeld in 2004 prominent op te voeren in zijn boek “Wisdom of the Crowds” in 2005. Surowiecki stelt dat een diverse verzameling van onafhankelijk beslissende mensen bepaalde soorten beslissingen en voorspellingen waarschijnlijk beter zal maken dan individuen of zelfs experts. Bewijs geleverd: de massa is wijs.
Surowiecki stelt dat er aan vier voorwaarden voldaan moet zijn voordat er sprake is van collectieve wijsheid. Zo is een diversiteit aan meningen noodzakelijk en moet die mening gebaseerd zijn op enige (voor)kennis. Daarnaast worden de leden van de massa geacht onafhankelijk te denken en elkaar niet te beïnvloeden. Er moet een mechanisme zijn om de individuele uitspraken om te zetten in een collectieve beslissing. Tenslotte moet er binnen de groep sprake zijn van voldoende vertrouwen in ieders goede bedoelingen. Zonder al deze randvoorwaarden ligt hysterisch groepsdenken op de loer. Misschien verklaart dat ook het huidige klimaat op Internet.
(tekst gaat verder onder foto)the wisdom of the crowds;
Groepsdenken, maar dan slim....
Sinds het verschijnen van van “Wisdom of the Crowds” zijn er waarschijnlijk evenveel onderzoeken verschenen die de these van Surowiecki onderschrijven als die hem onderuit halen. Ook het experiment met de os is in deze eeuw een aantal keren herhaalt. Boeren en slagers blijken veel beter dan stadsbewoners in staat zijn om het gewicht van de koe te raden. Er lijkt dus meer nodig te zijn dan een groep mensen met een mening. Enige expertise kan geen kwaad. Onenigheid en discussie kunnen beslissingen beter maken, maar te veel communicatie maakt de groep als geheel weer minder intelligent.
Wat kunnen we praktisch met deze kennis? Wat als de uitdaging complexer is dan het raden van het gewicht van een zoogdier? Dat kan een commerciële beslissing zijn die van belang is voor de toekomst van de onderneming. Maar ook overheids- en andere not-for-profit organisaties staan voor uitdagingen die zich niet gemakkelijk laten oplossen. Juist in een professionele omgeving blijkt het slim te zijn om gebruik te maken van de gezamenlijke denkkracht van de groep. De aanwezige kennis vormt immers een goede basis voor een betere beslissing. Een onafhankelijk, divers team maakt de kans op een goede beslissing groter. Valkuilen die voorkomen moeten worden zijn groepsdenken en het kapen van de beslissing door een te sterke invloed van een (in)formele leider.
Technische oplossingen waarmee die valkuilen te vermijden zijn, zijn tegenwoordig voorhanden. Iedereen kan daarmee aan het woord komen en hiermee kan ook de collectieve beslissing geformuleerd worden. Een combinatie van denkkracht van de massa en slim gebruik van ondersteunende software leidt dan tot betere beslissingen en betere (bedrijfs)resultaten.
Weten hoe je wijsheid verzamelt en menselijke intelligentie slim inzet in jouw organisatie? Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek over de mogelijkheden.
