Divemaster
"Waarom ga je niet duiken?" zei ze.
Op 24 mei 2019 heb ik afscheid genomen van het Ministerie van Defensie en de Koninklijke Landmacht en per 1 juni ben ik officieel met functioneel leeftijdsontslag, zeg maar vervroegd pensioen. Na 40 jaar werken voor de baas is dat een hele gebeurtenis en het overschakelen naar de nieuwe situatie is natuurlijk ook apart. Er zijn collega’s die meteen weer aan de slag gaan in een burgerbaan, maar dat leek me geen goed plan. Overigens met veel anderen. Er zijn collega’s die om de geest te verzetten een lange wandeling of fietstocht gaan maken, bijvoorbeeld naar Santiago de Compostella of Rome. Nou hou ik niet van lang wandelen, maar fietsen vind ik best leuk. Mijn echtgenote Mirjam beaamde dat voor 60 kilometer op een zaterdag, maar niet vier weken achter elkaar. Heeft ze gelijk in, zoals meestal. “Waarom ga je niet duiken?”, zei ze.
Ik had een vage afspraak met Robert Rhemrev om na mijn FLO de divemaster opleiding te gaan doen. Robert is een ex-collega van de Landmacht en woont al 18 jaar op Ko Tao in Thailand. Hij is eigenaar van Impian Divers, de enige Nederlandse duikschool op het eiland. Zeker niet de enige duikschool overigens. Het eiland van 4 bij 6 kilometer telt er een stuk of 70. Kort na de Kerst 2018 hadden we er contact over en de afspraak was snel gemaakt, ik kon terecht. Nou duurt een Divemaster opleiding 3 tot 6 weken, dus het werd enig passen en meten om het rond de schoolvakantie van onze dochter te plannen. Mijn zoon wilde niet meer mee, is met een vriendje naar België op vakantie geweest en paste op het fort. Uiteindelijk kwamen we er op uit dat ik dik een maand alleen naar Ko Tao zou gaan, dat Mirjam en Marit zouden volgen voor nog twee weken op het eiland en dat we daarna nog twee weken naar Tioman Island in Maleisië zouden gaan. Compleet ondergedoken zeg maar.
Duikvakantie?
Duikvakantie? Hard werken beter gezegd. Divemaster is de eerste professionele duiikopleiding en als divemaster trainee draai je vrolijk mee in de duikschool. Impian heeft twee boottrips per dag, met elk twee duiken. Als je de ochtendboot hebt, moet je rond half zeven in de duikschool zijn. Die boot is tussen 11 en 12 uur terug, waarna de uitrusting voor de middagboot moet worden ingepakt. Die vertrekt om een uur of 12 half een en is tussen 1700 en 1800 uur weer terug in de haven. Vervolgens moet alle uitrusting worden gewassen en worden de tassen voor de volgende dag ingepakt. Zeg maar 12 tot 13 uur per dag werken en dat zeven dagen per week.
De eerste twee weken was ik vooral met mijn opleiding bezig. Theorie, skills, zwemtesten en assisteren bij opleidingen. John was mijn instructeur, maar ik draaide ook mee met de andere instructeurs en divemasters. Leuk was dat Peter, een van mijn beste vrienden ook nog anderhalve week langs kwam om te duiken. Op 5 juli mocht ik mijn laatste opdrachten doen en skills laten zien en was ik geslaagd voor de divemaster opleidng.
Daarna was het meewerken in de school. Tot 10 juli was het relatief rustig, toen begonnen de schoolvakanties in Nederland en barstte het hoogseizoen los. Was ik verdorie weer hard aan het werk, met misschien wel nog meer uren, maar wel heel anders als in mijn vorige baan. Zo wordt er bij Impian veel minder vergaderd dan bij Defensie om maar eens een markant verschil te noemen.
Dankjewel
De overeenkomsten zijn er gelukkig ook. Naast hard werken: kameraadschap, collegialiteit, gezelligheid, veel lachen en hard ontspannen. De reset is goed geslaagd denk ik, Ik heb een nieuw vak geleerd en 12 nieuwe vrienden gekregen. Mooi dat we met zijn allen in Thailand de Nederlandse veteranendag gevierd hebben. Dankjewel Team. Dankjewel Robert, Johan, Iris, Mark, Wout, Sander, Roy, Laurens, Levie, Jan en Jef voor de samenwerking, vriendschap en een geweldige tijd op Koh Tao.
